Duizend anti-oorlogs activisten tegen kernwapens, oorlog en kapitalisme

Zaterdag trokken meer dan 1000 anti-oorlogsactivisten naar Kleine Brogel om de aanwezigheid van Amerikaanse Kernwapens op Belgische bodem aan te halen. Ook LSP trok met een groep activisten mee naar de actie, georganiseerd door vredesactie. We gebruikten deze dag ook om het idee te lanceren voor een anti-oorlogsbetoging in Gent, eind september.

Officieel liggen in België geen kernwapens. Toch is hun aanwezigheid, met name die op de Limburgse luchtmachtbasis op Kleine Brogel, een publiek geheim. De kernkoppen werden er in de jaren '80 geplaatst onder druk van de verenigde staten. Ze hoorden een afschrikkingsmiddel te vormen tijdens de Koude oorlog. Via deze massavernietigingswapens dachten de VS het "rode gevaar uit het oosten" af te schrikken, en zo hun kapitalistische belangen in West-Europa te beschermen.

Toen deze wapens naar België werden gehaald, samen met een Amerikaanse legereenheid, die nu nog zo'n 120 Amerikaanse militairen telt, lokte dat indertijd felle reacties uit. De kernwapens werden immers gezien als een mogelijke catalysator voor nog sterkere spanningen tussen de VS en de Sovjet-Unie en oorlog. Bovendien leek het er sterk op dat beide supermachten zich aan het voorbereiden waren om een eventuele oorlog niet op eigen, maar op Europees grondgebied uit te vechten. De raketten zijn immers middellange afstandwapens, bedoeld voor Intra-Europees gebruik.

Honderdduizenden anti-oorlogsactivisten kwamen destijds op straat in de anti-raketten betogingen. De toenmalige SP speelde toen een belangrijke rol in deze beweging. Toch zien we dat geen enkele traditionele partij sindsdien iets heeft gedaan aan de aanwezigheid van die kernwapens.

De laatste tijd beginnen echter zelfs kapitalistische politici zich vragen te stellen bij de aanwezigheid van de grote hoeveelheden kernkoppen. In eerste plaats omdat het schema van de koude oorlog al zo'n 20 jaar niet meer bestaat, maar ook omdat het onderhoud van deze wapens op dit moment teveel geld opslorpt; terwijl de defensieindustrie uit deze verouderde kernwapens nagenoeg helemaal geen winsten meer uit haalt. Bovendien bestaat er een steeds groter proliferatiegevaar, waardoor het gevaar van het gebruik van kernwapens, bijvoorbeeld bij een terreuraanslag of een oorlog, de winsten en het productieapparaat van de kapitalistische klasse ongewild zou vernietigen. Een nucleaire aanslag staat vandaag vrij hoog in het ranglijstje van gevaren die investeringen van speculanten bedreigen. Die twijfel en grotere verdeeldheid bij kapitalistische politici kwam recentelijk onder andere naar voor bij de open brief van Verhofstadt, Dehaene, Claes en Michel. En ook Obama en Kissinger spraken zich uit voor de afbouw van het kernwapenarsenaal.

Vredesactie wilde van deze twijfel gebruik maken om bomspotting dit jaar op een grotere schaal te organiseren onder de titel: "Bomspotting, nu of nooit". Hoewel we als LSP niet akkoord zijn met een deel van de methodes die Vredesactie hanteert; waarbij individuele, ludieke acties gevoerd worden op basis van burgerlijke ongehoorzaamheid in plaats van mobiliserende, politiserende collectieve acties, vonden we het toch belangrijk deze bomspotting te ondersteunen.

De militaire top was absoluut niet gerust in het afloop van deze bomspotting. Ze wilden bovendien geen extra blammage oplopen rond de beveiliging van de basis, na de voor hen vernederende actie van ALF'ster Anja Hermans en klachten over de beveiliging van de basis vanwegen de Amerikaanse legerleiding; In de media werd de dagen voordien dan ook straffe taal gebruikt, in een poging anti-oorlogsactivisten af te schrikken. Bovendien werden 1000 extra politie-agenten naar Kleine Brogel gestuurd zaterdag. 1 politie-agent per vreedzame manifestant dus, en dat zonder de militairen gerekend.

Met een vijftiental kameraden gingen we zaterdag mee "over de draad"... van de luchtmachtbasis van Kleine Brogel. Het brute geweld waamee sommige militairen en agenten de activisten oppakten en behandelden herinnerde ons nogmaals aan het repressieve karakter van de burgerlijke staat. Na een 2-tal uren nutteloos geboeid gelegen te hebben, met aangezicht op de harde tarmak of in de modder, werden we uiteindelijk uit de regen weggehaald. Met zijn 400-tal werden we toen vastgezet in een massacel. Daar konden we eindelijk wat politiek werk verrichten.

Op de actiedag verspreidden we pamfletten rond het initiatief dat we willen nemen voor een anti-oorlogsbetoging in Gent, in september. Dan vindt er onder leiding van oorlogsminister Decrem een Europese Defensietop plaats. Op deze top wil de EU de basis leggen voor de vorming van een Europees leger - een mogelijkheid die voorzien werd in het verdrag van Lissabon dat begin dit jaar in werking trad.

Een Europees leger heeft volgens ons geen enkel voordeel. Het zou slechts gebruikt worden om de belangen van de Europese kapitalistische elites te verdedigen. Als socialisten en internationalisten moeten we opkomen tegen de imperialistische wedren die tot oorlogen leidt. Een Europees leger zal de mogelijkheid bieden om nog meer imperialistische interventies uit te voeren, zoals die in Irak en Afganistan. Als socialisten moeten we opkomen voor internationale solidariteit tussen de arbeidersklassen wereldwijd, en moeten we internationaal verzet organiseren tegen alle legers van kapitalistische staten.

Het kapitalisme draagt oorlog in zich, zoals donkere wolken regen - zo stelt het bekende citaat van Jean Jaurés. Een anti-oorlogsprogramma dat niet gekoppeld is aan een anti-kapitalistisch programma, mét een socialistisch alternatief is daarom slechts symptoombestrijding. De huidige kapitalistische crisis, zal de wedren naar hogere winsten in het buitenland, de zoektocht naar afzetmarkten en toegang tot grondstoffen bovendien enkel nog versterken. De uitbouw van een anti-oorlogsbeweging én van een anti-kapitalistisch programma is daarom vandaag actueler dan ooit.